Post by sid on Jun 13, 2005 0:46:15 GMT
Greetings,
Here is a chapter about Simon Studion that was written by Louis Melchior Fishlin in Latin from his work called "Ad Memoriam Theologorum- Wirtembergens." (Supplementum) 1709/1710.
This work by LMF is believed to be one of the main sources used by people like A.E. Waite etc.
L.M. Fishlin was also a member of the clergy & was a minister in a small town near Stuttgart called Grossbottwar, in the south of Germany from 1703-1707.
I have done my best to copy this by hand without making too many mistakes.
Simon Studion, olim Praeceptor Marpacensis, in oppido Uraco Ducatus Wirtembergici ad amnem Ermisum sito natus d. 6. Martii, intra horam 6.& 7. matutinam Anno 1543. quem annum summe mysticum putavit, seque virum illum Ezech. 9. linteis indutum & atramentario instructum professus est, ea de causa, quiva numerum characteristicum & annum hujus Viri 1543. esse sine controversia repererit. Ingenii dotes in scholis claustralibus & stipendio Illustri jugiter excaluit, Arithmetices, praesertim mysticae, quam Naometricam vocat, impendio studiosus, quo ipso tamen, uti fatetur rerum suarum dispendium fecit. An. 1593.d.24 Martii, utpote primo die azymorum, quem observavit, primum Naometrici laboris specimen protulit, in Curiam d. 15. Januarii ejusdem anni a Ludovico Wirtembergiae Duce citatus, ut ea, quae in opere suo contra Papatum collegerat, secum apportaret & quid fieri oporteat audiret. Ab eo tempore miserrime se ab inimicis exagitatum conqueritur. De caetero, quia de futuris vaticinabature; idque ex numeris, domum remissus inceptum opus absolvit Anno 1604. cajushic est titulus : Naometria, seu nuda primi libri intus & foris scripti per clavem Davidis, & calamum virgae similem apertio : in quo non tantum ad cognoscenda S.Scripturae totius : quam naturae quo que universae mysteria brevis sit introductio : Verum etiam prognosticus (stellae illius matutinae Anno Domini 1572. conspectae ductu) demonstratur Adventus ille Christi ante diem novissimum secundus, per quem Homine peccati, Papa, cum filio suo perditionis Mahometo, divinitus devastato ipse Ecclesiam suam & principatus Mundi restaurabit, ut in iis posthac sit cum ovili uno pastor unus. In Cruciferae militiae Evangelicae gratiam. Athore Simone Studione inter Scorpiones. Pars Prior & Posterior. Inter collocutores Nathanael: Cleophas. Ano 1604. 4. Manuscriptum.
Inscriptus est liber Illustissimo Principi ac Domino Domino Friderico, Wirtembergiae Duci, & c. I eo omnia mysteria, quae in S. Scriptura praesertim Ezechiele, Daniele & Apocalypsi leguntur, per unmeros mire explicare conatur & omnino Prophetam agere praesumit; falsus autem fuit in tribus praecipuis; quando nimirum, ultimum Papam Anno 1612. crucifixum iri; interque crucifixores ejus Fridericum Wirtembergiae Ducem, (qui jam Anno 1608. vivis excessit,) futurum; denique abventum Christi ad regnum Chiliastieum circa An. 1620. iri impletum vanissime ex numeris suis, non sine ingenti parrhesia, collegit. Praefixum est ab alia manu Carmen in studium Naometricum opus Studionis summopere commendans:
En! Studionaei succinctum lemma laboris
Unde Dei mire mystica sacra patent.
Aspice livor iners & contabesce videndo
Mirari pot eris, non reprobare potes.
Non est humani inventum subtile cerebri,
Ast agit ante Deo tale movetur opus.
Est opus hoc sacrum, quod multis taedia mentis
Lassatae tollit, fessaque membra levat.
Additum est aliud ab ipso, ut videtur, Studione.
Sum Nova Stella Die priscis contata Prophstis
Saepe: malis omen triste, bonisque salus
Luce mea soli, Lunae, stellisque tenebras
Inducam, quae nunc in Babylone micant.
Inter alia notamina quae margini adjecit etiam hoc est: Naometriam impios non intelligere, quod se seraphicis & capitosis doctoribus Ecclesiae & naometriae divinae subsannatoribus dictum velle asserit, de caetero gloriatur, se intelligere librum intus & foris scriptum Apoc. 5.
Haec ideo prolixius recensere placuit, ut vera fraternitatis roseae crucis origo sensim queat indagari, ubi probe notandum, quod J.V. Andreae hunc ipsum Studionem inter homines insolitae eruditiones, quorum diversos ex societate Rosaecruciorum fuisse constat, numerat. Integer apologus ita se habet: Azoth ille (lapis philosophicus) quocunque tandem inter nos nomine appellitetur,) orbis monarcha apud nos aureo curru eoque radiante ingressus haud paucos insolitae erruditionis bomines secum attulit, quibus hi pauci ac vix nomine nostris innotuerunt Paulus Scalichius, Jac. Brocardus, Paulus Lautensaccus, Julius Sperber, Valentinus Weigelius, Aegidius Gutmannus, Heinricus Cunradus, Sebastianus Franck, Guilielmus Postellus, Martinus Cellarius, Simon Studion, reliqui etiamnum nobis conciliandi. Iis ajunt datum res nostras omnes medicare, auritos nos, oculatos, vocales volatilesque sacre. Et tamen aliquid, quod felicitatem nostram impediat, quoniam non illi nos, non nos illos intel-ligimus. Nam quae illorum est Persica, Chaldaica, Brachmannica, Druidica, Fessana, Damcarica lingua, quae picturae sunt divinationes, triplicitates & paradoxa, eae haud prius vitam nobis reformabant, quam artis terminos capiamus. Vid. Myrohol. Manip. III.p. 137.
Patet hinc fraternitatem roseae cruces tam certo sectam aliquam licet occultam fuisse, quam certum est Sperberum, Gutmannum & Studionem in rerum natura fuisse. Conferantur Aegidii Gutmanni scripta cum reliquorum, qui ejus societatis fuisse perhibentur, libtis, & paria utrimque principia deprehendenture. Derogamus igitur Valentino Andreae ex his argumentis scripta illa de fraternitate crucis roseae, quorum nonn ulla in catalogum libeldorum ejus non tam per incuriam, quam quia ab aliis ei adscripta errant, sunt relata. Et sane si veleorum author reapse foret, nondum tamen Rosaecrucianae secta existential ideo posset negari. Potest enim aliquis tametsi pius & in doctrina sincerus, imprudenti dicto vel facto ansam praebere aliis, ut in haeresin prolabanture. Sic hodienum dubitatur: Utrum Nicolaus Diaconus detestandae Nicolaitarum haereseos author deliberatus fuerit, nec ne (?) Dicto tamen suo minus cauto: Utendum esse carne, vel ut alu habent, fruendum, occasionem istorum sceleribus dedisse apud Scriptores Ecclesiasticos in confesso est, quorum nemo unquam haeresin Nicolaitarum extitisse in dubium vocavit, tametsi Nicolaum de caetero absolveret. Conferature instar omnium Magnif. Dominus D. Ittigius de Haeresiarchis cap. 1. cap. 9. Hist. Gothan. P. (11?) II(?) .p. 212. Lucas Osiander Cent. 1. p. 148. Cent. Magdeb. I. 2. c. 5.p. 485. ex Pontificiis Joh. Lorinus Comment. Acta Apost. Cap. 6. Boronius & qui ex professo multis argumentis Nicolaum defendit & contrariam refutat Natalis Alexander Sel. Hist. Eccl. Sec. 1. ex. Reformatis Spanhemius p. 291. & Rainoldus, Theol. Anglus in Censur. Libr. Aprocryph. V.T. pag. 1168. Sed non opus est ut eo dilabamur, cum innocentia Val. Andreae ex adductis etiamnum constet.
(END)
Ad Part. II. (?)
Could anyone, perhaps translate the short poem above, please?
Here is a chapter about Simon Studion that was written by Louis Melchior Fishlin in Latin from his work called "Ad Memoriam Theologorum- Wirtembergens." (Supplementum) 1709/1710.
This work by LMF is believed to be one of the main sources used by people like A.E. Waite etc.
L.M. Fishlin was also a member of the clergy & was a minister in a small town near Stuttgart called Grossbottwar, in the south of Germany from 1703-1707.
I have done my best to copy this by hand without making too many mistakes.
Simon Studion, olim Praeceptor Marpacensis, in oppido Uraco Ducatus Wirtembergici ad amnem Ermisum sito natus d. 6. Martii, intra horam 6.& 7. matutinam Anno 1543. quem annum summe mysticum putavit, seque virum illum Ezech. 9. linteis indutum & atramentario instructum professus est, ea de causa, quiva numerum characteristicum & annum hujus Viri 1543. esse sine controversia repererit. Ingenii dotes in scholis claustralibus & stipendio Illustri jugiter excaluit, Arithmetices, praesertim mysticae, quam Naometricam vocat, impendio studiosus, quo ipso tamen, uti fatetur rerum suarum dispendium fecit. An. 1593.d.24 Martii, utpote primo die azymorum, quem observavit, primum Naometrici laboris specimen protulit, in Curiam d. 15. Januarii ejusdem anni a Ludovico Wirtembergiae Duce citatus, ut ea, quae in opere suo contra Papatum collegerat, secum apportaret & quid fieri oporteat audiret. Ab eo tempore miserrime se ab inimicis exagitatum conqueritur. De caetero, quia de futuris vaticinabature; idque ex numeris, domum remissus inceptum opus absolvit Anno 1604. cajushic est titulus : Naometria, seu nuda primi libri intus & foris scripti per clavem Davidis, & calamum virgae similem apertio : in quo non tantum ad cognoscenda S.Scripturae totius : quam naturae quo que universae mysteria brevis sit introductio : Verum etiam prognosticus (stellae illius matutinae Anno Domini 1572. conspectae ductu) demonstratur Adventus ille Christi ante diem novissimum secundus, per quem Homine peccati, Papa, cum filio suo perditionis Mahometo, divinitus devastato ipse Ecclesiam suam & principatus Mundi restaurabit, ut in iis posthac sit cum ovili uno pastor unus. In Cruciferae militiae Evangelicae gratiam. Athore Simone Studione inter Scorpiones. Pars Prior & Posterior. Inter collocutores Nathanael: Cleophas. Ano 1604. 4. Manuscriptum.
Inscriptus est liber Illustissimo Principi ac Domino Domino Friderico, Wirtembergiae Duci, & c. I eo omnia mysteria, quae in S. Scriptura praesertim Ezechiele, Daniele & Apocalypsi leguntur, per unmeros mire explicare conatur & omnino Prophetam agere praesumit; falsus autem fuit in tribus praecipuis; quando nimirum, ultimum Papam Anno 1612. crucifixum iri; interque crucifixores ejus Fridericum Wirtembergiae Ducem, (qui jam Anno 1608. vivis excessit,) futurum; denique abventum Christi ad regnum Chiliastieum circa An. 1620. iri impletum vanissime ex numeris suis, non sine ingenti parrhesia, collegit. Praefixum est ab alia manu Carmen in studium Naometricum opus Studionis summopere commendans:
En! Studionaei succinctum lemma laboris
Unde Dei mire mystica sacra patent.
Aspice livor iners & contabesce videndo
Mirari pot eris, non reprobare potes.
Non est humani inventum subtile cerebri,
Ast agit ante Deo tale movetur opus.
Est opus hoc sacrum, quod multis taedia mentis
Lassatae tollit, fessaque membra levat.
Additum est aliud ab ipso, ut videtur, Studione.
Sum Nova Stella Die priscis contata Prophstis
Saepe: malis omen triste, bonisque salus
Luce mea soli, Lunae, stellisque tenebras
Inducam, quae nunc in Babylone micant.
Inter alia notamina quae margini adjecit etiam hoc est: Naometriam impios non intelligere, quod se seraphicis & capitosis doctoribus Ecclesiae & naometriae divinae subsannatoribus dictum velle asserit, de caetero gloriatur, se intelligere librum intus & foris scriptum Apoc. 5.
Haec ideo prolixius recensere placuit, ut vera fraternitatis roseae crucis origo sensim queat indagari, ubi probe notandum, quod J.V. Andreae hunc ipsum Studionem inter homines insolitae eruditiones, quorum diversos ex societate Rosaecruciorum fuisse constat, numerat. Integer apologus ita se habet: Azoth ille (lapis philosophicus) quocunque tandem inter nos nomine appellitetur,) orbis monarcha apud nos aureo curru eoque radiante ingressus haud paucos insolitae erruditionis bomines secum attulit, quibus hi pauci ac vix nomine nostris innotuerunt Paulus Scalichius, Jac. Brocardus, Paulus Lautensaccus, Julius Sperber, Valentinus Weigelius, Aegidius Gutmannus, Heinricus Cunradus, Sebastianus Franck, Guilielmus Postellus, Martinus Cellarius, Simon Studion, reliqui etiamnum nobis conciliandi. Iis ajunt datum res nostras omnes medicare, auritos nos, oculatos, vocales volatilesque sacre. Et tamen aliquid, quod felicitatem nostram impediat, quoniam non illi nos, non nos illos intel-ligimus. Nam quae illorum est Persica, Chaldaica, Brachmannica, Druidica, Fessana, Damcarica lingua, quae picturae sunt divinationes, triplicitates & paradoxa, eae haud prius vitam nobis reformabant, quam artis terminos capiamus. Vid. Myrohol. Manip. III.p. 137.
Patet hinc fraternitatem roseae cruces tam certo sectam aliquam licet occultam fuisse, quam certum est Sperberum, Gutmannum & Studionem in rerum natura fuisse. Conferantur Aegidii Gutmanni scripta cum reliquorum, qui ejus societatis fuisse perhibentur, libtis, & paria utrimque principia deprehendenture. Derogamus igitur Valentino Andreae ex his argumentis scripta illa de fraternitate crucis roseae, quorum nonn ulla in catalogum libeldorum ejus non tam per incuriam, quam quia ab aliis ei adscripta errant, sunt relata. Et sane si veleorum author reapse foret, nondum tamen Rosaecrucianae secta existential ideo posset negari. Potest enim aliquis tametsi pius & in doctrina sincerus, imprudenti dicto vel facto ansam praebere aliis, ut in haeresin prolabanture. Sic hodienum dubitatur: Utrum Nicolaus Diaconus detestandae Nicolaitarum haereseos author deliberatus fuerit, nec ne (?) Dicto tamen suo minus cauto: Utendum esse carne, vel ut alu habent, fruendum, occasionem istorum sceleribus dedisse apud Scriptores Ecclesiasticos in confesso est, quorum nemo unquam haeresin Nicolaitarum extitisse in dubium vocavit, tametsi Nicolaum de caetero absolveret. Conferature instar omnium Magnif. Dominus D. Ittigius de Haeresiarchis cap. 1. cap. 9. Hist. Gothan. P. (11?) II(?) .p. 212. Lucas Osiander Cent. 1. p. 148. Cent. Magdeb. I. 2. c. 5.p. 485. ex Pontificiis Joh. Lorinus Comment. Acta Apost. Cap. 6. Boronius & qui ex professo multis argumentis Nicolaum defendit & contrariam refutat Natalis Alexander Sel. Hist. Eccl. Sec. 1. ex. Reformatis Spanhemius p. 291. & Rainoldus, Theol. Anglus in Censur. Libr. Aprocryph. V.T. pag. 1168. Sed non opus est ut eo dilabamur, cum innocentia Val. Andreae ex adductis etiamnum constet.
(END)
Ad Part. II. (?)
Could anyone, perhaps translate the short poem above, please?